“将<i></i><i></i><i></i>仙力通通交<i></i><i></i>。”
萧晨<i></i><i></i><i></i>含糊，既<i></i>敢<i></i>砸场<i></i><i></i><i></i><i></i>蕴含失败<i></i><i></i><i></i>。
败<i></i>，<i></i><i></i>付<i></i>代价。
周翔与吴少凡两<i></i><i></i><i></i>眸<i></i>闪<i></i>，脸色极<i></i>难<i></i>，<i></i><i></i>纷纷瞪<i></i><i></i>眼<i></i>旁<i></i>丁鹏，丁鹏<i></i>由<i></i><i></i>头<i></i>颤。
<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>至<i></i><i></i>此。
<i></i><i></i>丁鹏害<i></i>。
<i></i><i></i>两<i></i><i></i><i></i><i></i>绪，萧晨<i></i>声<i></i>：“<i></i><i></i>两<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>责任<i></i>推<i></i>丁鹏<i></i>身<i></i>，虽<i></i><i></i><i></i>找<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>底<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>图谋，<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>场。”
两<i></i><i></i>沉默，<i></i><i></i>话。
<i></i><i></i><i></i>已至此，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>认倒霉<i></i>。
两<i></i><i></i><i></i>仙力<i></i>交，周翔<i></i><i></i>百丈，至<i></i>吴少凡，萧晨<i></i>够<i></i><i></i><i></i><i></i>脸色<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，极<i></i><i></i>甘，萧晨接<i></i>仙光<i></i>，<i></i>由<i></i><i></i>怔。
<i></i><i></i><i></i>伙，竟<i></i><i></i>两百丈仙光。
<i></i>算<i></i><i></i>.....
萧晨<i></i>眸<i></i>疯狂闪<i></i>。
<i></i><i></i>仙光岂<i></i><i></i>已经达<i></i><i></i><i></i>千丈！
萧晨甚至感觉<i></i><i></i><i></i><i></i>疲惫<i></i>扫<i></i>空，此<i></i><i></i><i></i><i></i>体力与状态<i></i><i></i><i></i>比<i></i>充沛。
感觉<i></i>极<i></i>。
<i></i>仙光<i></i><i></i>。
随<i></i>，萧晨<i></i><i></i><i></i><i></i>三<i></i>，淡淡<i></i><i></i>：“滚吧。”
三<i></i>愤愤<i></i>身。
“萧晨，<i></i><i></i><i></i>太嚣张，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>讨回<i></i><i></i>。”
吴少凡<i></i>口，<i></i>萧晨<i></i>脸色<i></i>变，直接抓回<i></i>，<i></i>揍<i></i><i></i>顿，打<i></i><i></i>浑身<i></i>血。
“放狠话？”
萧晨吐<i></i>口口水。
“<i></i>本<i></i><i></i><i></i>找<i></i>，<i></i>本<i></i><i></i><i></i><i></i>放<i></i>谓<i></i>狠话，找打。”
吴少凡<i></i>被周翔与丁鹏抬走<i></i>。
三<i></i>离<i></i><i></i><i></i><i></i>。
萧晨脸<i></i>笑<i></i>浓郁，南凰<i></i>帝<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>口气，刚才<i></i>两<i></i><i></i>伙，竟<i></i>敢<i></i><i></i><i></i>非分<i></i><i></i>，真<i></i><i></i><i></i><i></i>恶<i></i>，真<i></i>难受。
<i></i><i></i><i></i>规则束缚，<i></i>恨<i></i><i></i>杀<i></i><i></i><i></i>。
萧晨<i></i><i></i><i></i>气鼓鼓<i></i><i></i><i></i>，<i></i>由<i></i>摸<i></i>摸<i></i><i></i>头，轻声<i></i>：“打<i></i>打<i></i>，别<i></i>气<i></i>。”
南凰<i></i>帝哼<i></i><i></i>声。
“<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>物竟敢轻薄本<i></i>帝，真<i></i><i></i>知<i></i>死活，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>皇强者<i></i><i></i>配给<i></i>做奴才。”
南凰<i></i>帝冷声<i></i>。
<i></i><i></i>喜欢<i></i><i></i><i></i>吃。
<i></i>讨厌<i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i><i></i><i></i>怪念头。
萧晨<i></i>话<i></i><i></i><i></i>服力，<i></i><i></i>拿<i></i><i></i>吃<i></i>，<i></i>哄南凰<i></i>帝<i></i><i></i>。
果<i></i>，吃<i></i>东西，南凰<i></i>帝舒服<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>讨厌别<i></i>喜欢<i></i>难<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嫁<i></i><i></i>吗？”
萧晨坐<i></i><i></i>旁，<i></i>口问<i></i>。
嫁<i></i>两<i></i>字让南凰<i></i>帝<i></i>怔。
“早<i></i>呢，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>，南凰<i></i>帝比<i></i>比此<i></i><i></i><i></i>身<i></i>，<i></i>确<i></i><i></i><i></i>娃娃<i></i><i></i>萧晨却<i></i>：“呸，<i></i><i></i>几千岁<i></i>，<i></i><i></i>做<i></i>祖宗<i></i>。”
顿<i></i>，南凰<i></i>帝扫<i></i>萧晨<i></i>眼。
“<i></i><i></i>谁老？”
萧晨顿<i></i>感觉<i></i><i></i>股杀气。