冬梅<i></i><i></i>：“<i></i><i></i>真<i></i>需<i></i><i></i><i></i><i></i>力助<i></i>，<i></i>果<i></i><i></i>够顺利突破<i></i>窥<i></i>境三阶<i></i>修<i></i>水准，将<i></i><i></i>幡青城必定<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>候，<i></i>需<i></i><i></i><i></i><i></i>力助<i></i>，帮<i></i>管理幡青城。<i></i><i></i>通<i></i><i></i><i></i><i></i>考验，<i></i>觉<i></i>，<i></i>旦<i></i><i></i><i></i>幡青城<i></i>城主，<i></i><i></i><i></i>幡青城，<i></i><i></i>定真<i></i>回<i></i>六十<i></i><i></i><i></i>幡青城。”
“幡青城<i></i>城主<i></i>位吗？”
叶谦突<i></i>笑<i></i>，冬梅<i></i><i></i><i></i><i></i>城主<i></i>位，<i></i>换取叶谦<i></i>真<i></i>跟随。<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>冬梅<i></i><i></i><i></i>魄力<i></i><i></i><i></i>。叶谦<i></i>今虽<i></i><i></i><i></i>窥<i></i>境<i></i>阶<i></i>修仙者，<i></i><i></i>却<i></i><i></i>直接给予城主<i></i>位<i></i>拉拢，<i></i>知<i></i><i></i>冬梅<i></i><i></i>眼光，<i></i><i></i><i></i>敷衍叶谦。
“<i></i>！”
冬梅肯定<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>次<i></i>魔云谷<i></i><i></i>，<i></i>果真<i></i><i></i>功<i></i>，<i></i>相信<i></i><i></i>切<i></i><i></i><i></i>真<i></i>。”
叶谦<i></i><i></i>刻，终<i></i>明白<i></i>，<i></i>何冬梅<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>阔绰<i></i>方<i></i>，原<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>等<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>果叶谦真<i></i><i></i><i></i>窥<i></i>境<i></i>阶<i></i>修<i></i>境界，<i></i><i></i>冬梅<i></i><i></i><i></i>诚<i></i><i></i>邀请，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。毕竟，冬梅<i></i><i></i>表<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>切，让叶谦<i></i><i></i><i></i>拒绝<i></i>理由。
虽<i></i><i></i><i></i>切<i></i>变化，让叶谦<i></i><i></i>稍微<i></i><i></i>外，<i></i>却正<i></i><i></i><i></i><i></i>怀。<i></i>论<i></i>冬梅<i></i>拉拢<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>征服冬梅，<i></i><i></i><i></i>死<i></i>间<i></i>磨砺，才<i></i>够让冬梅正<i></i><i></i>信任<i></i><i></i>。<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>机<i></i>，别<i></i>冬梅愿<i></i>拿<i></i>幡青城城主<i></i>位<i></i>邀请，哪怕什<i></i><i></i><i></i>给，叶谦<i></i><i></i>找<i></i>正<i></i><i></i>理由跟<i></i>冬梅<i></i>寻宝<i></i>。
<i></i><i></i>正<i></i><i></i>理由，正<i></i>叶谦<i></i><i></i><i></i>，<i></i>已经埋<i></i><i></i>线索。叶谦<i></i><i></i>爱<i></i><i></i><i></i>爱江山<i></i><i></i>，<i></i>冬梅<i></i><i></i><i></i>若<i></i>仙<i></i><i></i><i></i>，<i></i>正<i></i>叶谦<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？男<i></i>追求<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>义<i></i>容辞<i></i><i></i>保护<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赴汤蹈火<i></i>。
<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，叶谦<i></i><i></i>做<i></i><i></i><i></i>铺垫，<i></i><i></i><i></i>余<i></i>。冬梅<i></i>魄力<i></i>野<i></i>，远远超<i></i><i></i>叶谦<i></i>预料。冬梅居<i></i><i></i>取代宇文青，掌控整<i></i>幡青城！
“梅姐，既<i></i><i></i><i></i>此信任<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>义<i></i>容辞！”
叶谦正色<i></i>：“<i></i><i></i>叶某<i></i><i></i><i></i>，<i></i>够<i></i>梅姐<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>效劳，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>荣幸！”
冬梅闻言，笑<i></i>笑，<i></i><i></i>：“<i></i>！<i></i><i></i>件<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>定<i></i>。今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>住<i></i>，<i></i><i></i>亲<i></i><i></i>找李东海，<i></i><i></i>商量<i></i><i></i>寻宝<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>李东海<i></i><i></i>吗？”
叶谦<i></i><i></i>识<i></i>问<i></i>。
“<i></i><i></i>，李东海<i></i><i></i><i></i>野<i></i>，<i></i>果知晓<i></i><i></i>合<i></i>找<i></i>赵新<i></i>宝物，<i></i>肯定<i></i>比谁<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
冬梅解释<i></i>。
随即，冬梅安排<i></i>叶谦暂<i></i><i></i>府邸住<i></i>，<i></i>冬梅则<i></i>亲<i></i><i></i><i></i><i></i>趟城主府，找<i></i><i></i>李东海。李东海<i></i><i></i>知<i></i><i></i>件<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>满口答应<i></i><i></i><i></i>，并且<i></i>催促冬梅越早<i></i>身越<i></i>，免<i></i>迟则<i></i>变。
两<i></i><i></i><i></i><i></i>拍即合，<i></i>即<i></i>约定<i></i><i></i>，明<i></i><i></i>早，便<i></i><i></i>结伴<i></i>往魔云谷。
“东海<i></i>哥，<i></i><i></i>件<i></i>咱<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>定<i></i>，明<i></i><i></i>早，<i></i><i></i><i></i>东城门口汇合。”
冬梅<i></i><i></i>李东海<i></i><i></i>。
“<i></i>！”
李东海连连点头，<i></i><i></i>：“冬梅妹<i></i>，<i></i>咱<i></i><i></i><i></i>定<i></i>，明<i></i><i></i>早<i></i>东城门口汇合。”
冬梅点头，<i></i>才离<i></i><i></i>城主府。
李东海<i></i><i></i>冬梅离<i></i><i></i>背影，神<i></i><i></i>却流露<i></i><i></i>几分莫名<i></i>阴冷，嘴<i></i>嘀咕<i></i>：“果<i></i><i></i><i></i>急<i></i>，魔云谷赵新<i></i>宝物？真<i></i>越<i></i>越期待<i></i>。”
翌<i></i><i></i><i></i>早，<i></i>幡青城<i></i>东城门口，冬梅<i></i>叶谦早早<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>等候。果<i></i>，<i></i><i></i>久，<i></i>见<i></i>身便装打扮<i></i>李东海<i></i><i></i><i></i><i></i>冬梅<i></i>叶谦<i></i>视野<i></i><i></i>。
“冬梅妹<i></i>，让<i></i>久等<i></i>！”
李东海<i></i>脸歉<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>像<i></i><i></i>谦谦君<i></i>。<i></i>熟悉李东海<i></i><i></i>，<i></i>知<i></i><i></i>李东海<i></i><i></i>笑<i></i>虎，<i></i><i></i>阴险<i></i><i></i>，暗<i></i><i></i>杀<i></i><i></i>眨眼。
“咦！”
李东海<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>冬梅身边<i></i>叶谦，故惊讶<i></i>：“冬梅妹<i></i>，<i></i><i></i><i></i>谁？咱<i></i>昨<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>次<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>三<i></i>参加吧！”
冬梅连忙笑<i></i>：“东海<i></i>哥，<i></i>位<i></i><i></i>新收<i></i><i></i><i></i>，叫叶谦。”
“狼王叶谦，<i></i><i></i><i></i>久<i></i><i></i>闹含香楼，将澜爷打伤<i></i><i></i>轻<i></i>？”
李东海含笑<i></i><i></i>叶谦，带<i></i>几分柔<i></i><i></i>：“果<i></i><i></i><i></i>轻<i></i><i></i>，<i></i><i></i>将<i></i>叶谦老弟，<i></i><i></i><i></i>途<i></i><i></i>限量啊！”
<i></i>李东海身<i></i>幡青城<i></i>城主，<i></i><i></i>老牌窥<i></i>境二阶<i></i>修仙者，却<i></i>叶谦<i></i><i></i>窥<i></i>境<i></i>阶<i></i>修仙者<i></i>此<i></i>客气，<i></i><i></i>半点架<i></i>。<i></i>果<i></i>知<i></i>李东海<i></i><i></i><i></i>，肯定<i></i>被李东海<i></i>幅尊容给迷惑<i></i>。
叶谦闻言，<i></i><i></i>谦虚<i></i>笑，<i></i><i></i>：“城主<i></i><i></i><i></i>奖<i></i>！<i></i><i></i><i></i>梅姐<i></i><i></i><i></i>记<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>怕<i></i>活<i></i><i></i>今<i></i><i></i>。”