?<i></i>阿醒<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>正<i></i>颠簸<i></i>火车<i></i>，浑身像被车碾<i></i><i></i><i></i>，每<i></i><i></i>关节<i></i>疼。<i></i><i></i>松软<i></i>床垫<i></i>撑<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>断指<i></i><i></i><i></i><i></i>被团团包扎<i></i><i></i><i></i>，连脱臼重接<i></i><i></i>处<i></i>包<i></i>，厚厚<i></i>，像<i></i>熊掌。
<i></i><i></i>“熊掌”<i></i><i></i>翼翼<i></i>撩<i></i><i></i>点窗帘，见<i></i><i></i>火车窗外被飞速<i></i>抛<i></i>景色。
正<i></i><i></i><i></i>，车厢<i></i>推拉门被拉<i></i>，<i></i>阿警觉<i></i>转<i></i><i></i>，眼睛瞪<i></i><i></i><i></i><i></i>，像惊恐<i></i>满<i></i>戒<i></i><i></i><i></i><i></i>物。
“<i></i>醒<i></i>。”
<i></i>阿惊讶<i></i>张<i></i>嘴巴，半<i></i>才<i></i><i></i>：“怎<i></i><i></i><i></i>......”
秦雁反<i></i><i></i>身<i></i><i></i>门关<i></i>。
往常<i></i>阿见<i></i><i></i><i></i><i></i>陆既明身边，<i></i>戎装，军帽<i></i>帽檐压<i></i>眉眼，<i></i>苟言笑。<i></i>回见，秦雁却<i></i>穿<i></i>便装，<i></i>带帽<i></i>，五官清晰。<i></i><i></i><i></i>实<i></i>高<i></i>，坐<i></i><i></i>算狭<i></i><i></i>车厢<i></i>，<i></i>显<i></i>局促。
秦雁<i></i><i></i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，沉静<i></i>专注，<i></i>等<i></i><i></i>阿先<i></i>。
<i></i>刹<i></i>间，<i></i>阿<i></i><i></i><i></i>码转<i></i><i></i>百八十<i></i>念头。<i></i><i></i><i></i><i></i>安危倒<i></i><i></i>其次，<i></i><i></i><i></i><i></i>间<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拖累沈令仪<i></i>沈馥。<i></i>清楚<i></i>记<i></i>，<i></i><i></i><i></i>被劫持走<i></i><i></i>候，沈馥<i></i>沈令仪<i></i>被拘<i></i>醇园<i></i><i></i>，陆既明<i></i><i></i>止<i></i>次<i></i>沈令仪<i></i>威胁沈馥。
“<i></i>......”<i></i>阿垂<i></i>眼睛，做<i></i><i></i>副<i></i>怜巴巴<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>沈<i></i>撇清<i></i>关系，“主<i></i><i></i>平州<i></i><i></i>雇<i></i><i></i>，几<i></i>月<i></i>短工<i></i>已。<i></i><i></i>，主<i></i>被<i></i>少邀进醇园<i></i>，<i></i><i></i>期便走<i></i>。听<i></i>快<i></i>打仗<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>回老<i></i><i></i>，谁知<i></i>路<i></i>遇<i></i><i></i>拐<i></i>，<i></i>拐<i></i><i></i>煤窑<i></i>做工，敢<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>打<i></i>骂，<i></i>便逃<i></i><i></i><i></i>。本<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>死定<i></i>，幸<i></i>遇<i></i><i></i>您......”
<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>阿假<i></i>惶<i></i><i></i>知<i></i>措，抬头瞥<i></i>两眼，见<i></i>脸<i></i>鲜<i></i>表<i></i>，<i></i><i></i>知<i></i>信<i></i><i></i>信。
秦雁<i></i>问：“<i></i><i></i>乡<i></i>哪<i></i>？<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>？”
<i></i>阿胡乱<i></i><i></i><i></i>极远<i></i><i></i>名，<i></i><i></i><i></i><i></i>低落<i></i><i></i><i></i>：“<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>。爹妈<i></i><i></i><i></i>早，<i></i>原本<i></i><i></i><i></i>哥哥，闹饥荒<i></i><i></i>候，<i></i><i></i>留<i></i>口饭给<i></i>，<i></i><i></i>却饿死<i></i>。”
<i></i><i></i>乱<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>儿<i></i><i></i>耍<i></i><i></i><i></i><i></i>机，<i></i>依稀记<i></i>秦雁<i></i><i></i>讲<i></i><i></i>，秦雁<i></i><i></i>弟弟，<i></i><i></i><i></i>差<i></i><i></i><i></i>，<i></i>被饿死<i></i>。<i></i><i></i>讲<i></i><i></i><i></i>候，秦雁<i></i>像<i></i>挺难<i></i>，<i></i>今特<i></i>编<i></i><i></i><i></i>故<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>钻钻空<i></i>，让秦雁<i></i>软。
果<i></i>其<i></i>，听<i></i><i></i>儿，秦雁古井<i></i>波似<i></i>表<i></i><i></i><i></i>变<i></i>，<i></i>再<i></i><i></i><i></i>阿，<i></i><i></i>低头<i></i>向<i></i><i></i>放<i></i>膝头<i></i><i></i>。
“<i></i>此<i></i><i></i><i></i>公务，<i></i>跟<i></i><i></i>身边，等养<i></i><i></i>伤，<i></i>送<i></i>回<i></i>。”
<i></i>阿眨眨眼，<i></i><i></i><i></i><i></i>惊讶，<i></i><i></i><i></i>秦雁<i></i><i></i><i></i><i></i>挺实<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>数<i></i><i></i>缘，<i></i><i></i><i></i><i></i>算<i></i><i></i><i></i>历<i></i>明<i></i>，<i></i>居<i></i>肯送佛送<i></i>西。
秦雁站<i></i><i></i>，头差点顶<i></i><i></i>车厢顶，<i></i><i></i>确<i></i>高<i></i>。
“<i></i>再睡<i></i>儿吗？<i></i>让<i></i>给<i></i>送点吃<i></i>。”<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>儿，送<i></i><i></i><i></i><i></i>堆<i></i>吃<i></i>，稀<i></i>稠<i></i>，甜<i></i>咸<i></i>，虽<i></i><i></i><i></i>车<i></i>，吃食<i></i><i></i>太精致，<i></i><i></i><i></i>太<i></i><i></i>，摆满<i></i>整整<i></i>桌。
<i></i>阿目瞪口呆，努力<i></i>吃掉<i></i>其<i></i><i></i>三分<i></i><i></i>，饱<i></i>肚<i></i>圆滚滚<i></i>。<i></i><i></i>向坐<i></i><i></i><i></i>，靠<i></i>窗<i></i>报<i></i>秦雁，<i></i><i></i>：“<i></i>......<i></i><i></i>太<i></i><i></i>......<i></i>吃<i></i>完......”
秦雁<i></i>像<i></i>才<i></i>识<i></i>给<i></i><i></i>，放<i></i>报纸，清<i></i>清嗓<i></i>，坐<i></i><i></i>，<i></i>声<i></i>响<i></i>接<i></i>吃，风卷残云，<i></i>剩<i></i><i></i><i></i>吃完<i></i>。
<i></i>阿<i></i><i></i>更惊讶<i></i>，目光复杂。<i></i><i></i><i></i>秦雁<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>沈<i></i>雇<i></i>短工，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秦雁严重，应该<i></i><i></i><i></i>等<i></i>，<i></i><i></i><i></i>秦雁<i></i>点儿<i></i><i></i>嫌弃，居<i></i><i></i>吃<i></i><i></i>剩饭。
趁<i></i><i></i><i></i>收拾餐具<i></i>，<i></i>阿站<i></i><i></i>，假<i></i>伸<i></i>伸懒腰，眼睛瞄向搁<i></i>窗边<i></i>报纸。
版<i></i><i></i><i></i>标题写<i></i>极<i></i>——郑肇挥师北<i></i>。
<i></i>阿匆匆<i></i>往<i></i>写<i></i>几<i></i>，<i></i><i></i><i></i>郑肇颁布<i></i>北伐<i></i>员令及《告将士书、《告全<i></i><i></i>民书，<i></i><i></i>将举<i></i>誓师北<i></i>，讨伐盘踞北方<i></i><i></i>军阀严<i></i>海，将长<i></i>受难<i></i>百姓解救<i></i>水深火热<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>太懂，<i></i><i></i>明白<i></i>今<i></i>真<i></i><i></i>打<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>敢细<i></i>，怕引<i></i>秦雁<i></i>注<i></i>，毕竟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>短工，<i></i><i></i>该识字，<i></i><i></i><i></i><i></i>报<i></i>。秦雁<i></i>陆既明身边<i></i>，<i></i>报纸<i></i>似乎<i></i>提<i></i>陆既明，<i></i>知<i></i><i></i>写，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>儿，火车竟慢慢停<i></i><i></i><i></i>，火车站<i></i><i></i>头簇簇，<i></i>声鼎沸，热闹极<i></i>。
“<i></i><i></i>，该<i></i>车<i></i>。”秦雁<i></i><i></i>。
<i></i>阿问：“<i></i><i></i>哪儿？”
“蓬莱港。”
蓬莱港位<i></i>北<i></i><i></i><i></i>东南角，港口繁忙，更<i></i><i></i>少<i></i><i></i><i></i>货船，吞吐量极<i></i>。往<i></i>陆重山与严<i></i>海旗鼓相<i></i><i></i><i></i>候，曾经争<i></i><i></i><i></i>港口，<i></i><i></i>势均力敌，<i></i><i></i>各退<i></i>步，各<i></i><i></i><i></i><i></i>儿做<i></i><i></i><i></i><i></i>。