?陆既明感觉侧腹<i></i>伤口处<i></i>温热<i></i>血沁<i></i>，应该<i></i>裂<i></i><i></i>，并<i></i>太痛，<i></i><i></i><i></i><i></i>痛麻木<i></i>，因<i></i><i></i>赶路<i></i>始<i></i>痛<i></i>，痛<i></i><i></i>路。<i></i>眼<i></i><i></i><i></i><i></i>花，像<i></i>恼<i></i><i></i>蚊<i></i><i></i>飞<i></i>飞<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>攥<i></i>另<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
沈馥<i></i>汹涌<i></i>水<i></i>，被冲<i></i>像轻飘飘<i></i>浮叶。九死<i></i><i></i><i></i>境<i></i><i></i>，<i></i>却<i></i>点儿<i></i><i></i>泄气，<i></i><i></i>张口求救，眼睛被水冲<i></i>睁<i></i><i></i>，<i></i><i></i>住<i></i>往河岸<i></i>扒拉，却什<i></i><i></i>抓<i></i>住，<i></i>论怎<i></i><i></i>险境<i></i><i></i><i></i>浇灭<i></i>求<i></i><i></i><i></i>志。
陆既明感觉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>命力随<i></i><i></i>伤口流<i></i><i></i>血<i></i><i></i>流走，<i></i>撑<i></i><i></i><i></i>久<i></i>，等<i></i><i></i>昏<i></i><i></i><i></i><i></i>候，很容易被沈馥<i></i><i></i>拽<i></i>水<i></i>。
恍惚间，<i></i>强撑<i></i>回头<i></i><i></i><i></i>眼，<i></i>见<i></i>远处<i></i>负责掩护<i></i><i></i>，正<i></i><i></i>点点朝<i></i>靠近，<i></i><i></i>碍<i></i><i></i><i></i>毫<i></i>停歇<i></i>火力，<i></i><i></i><i></i>很慢。
感觉<i></i>陆既明<i></i><i></i>，沈馥误<i></i><i></i><i></i><i></i>松<i></i><i></i>。
沈馥记<i></i>，木桥<i></i><i></i><i></i>边，<i></i><i></i><i></i>丁点连<i></i>岸<i></i><i></i>木桩，<i></i><i></i><i></i><i></i>够<i></i>，<i></i><i></i>定<i></i>顺<i></i>爬<i></i>岸<i></i>。<i></i>水<i></i>，体力流失<i></i>很快，往常简单<i></i><i></i><i></i>，<i></i>水<i></i><i></i>做<i></i>很困难，<i></i><i></i>比坐<i></i>待毙，顺<i></i>水流飘走<i></i><i></i>。
两<i></i>交握<i></i><i></i>，沈馥率先放松。
陆既明“砰砰”跳<i></i><i></i><i></i>脏停<i></i><i></i>瞬，<i></i>匆匆<i></i>向水<i></i><i></i>沈馥，<i></i><i></i>力收紧，低喝<i></i>声，肌肉绷紧，青筋暴<i></i>，居<i></i>尽全身<i></i>力，将沈馥<i></i>水<i></i>拉<i></i><i></i><i></i>许。沈馥反应极快，连忙趁此机<i></i>，伸<i></i><i></i>捞，勾住<i></i>陆既明借力<i></i>木桩。
<i></i>远处，接应<i></i><i></i>已经渐渐靠近<i></i>，领头<i></i><i></i>很熟悉，<i></i>秦雁。
虽<i></i>爬<i></i><i></i>岸，<i></i>抱住<i></i>木桩，已经比刚才<i></i>凶险<i></i>况<i></i><i></i><i></i>，沈馥惊魂稍定，朝陆既明<i></i><i></i>：“秦雁<i></i><i></i>。”
陆既明<i></i>才松<i></i><i></i><i></i>，<i></i>眼<i></i><i></i>花，枪声<i></i>听<i></i>见<i></i>，<i></i>听见耳边<i></i>阵<i></i>阵嗡鸣，沈馥<i></i>脸<i></i><i></i><i></i>视线<i></i><i></i>片模糊。<i></i><i></i>间，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>父亲，<i></i>床<i></i><i></i>剩<i></i>口气，苦苦挣扎，思念妻<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>目模糊<i></i>母亲，仿佛见<i></i><i></i>被折磨<i></i>骨肉<i></i>柴，依旧临窗写信，笑<i></i>温煦。
“<i></i><i></i>......<i></i><i></i>让<i></i>死<i></i>......”<i></i>喃喃<i></i>。
“什<i></i>？”沈馥问。
<i></i><i></i>声音。
秦雁<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>将<i></i><i></i>冰冷汹涌<i></i>河水<i></i>拽<i></i><i></i>，<i></i><i></i>带<i></i>担架，将陆既明放<i></i><i></i>。<i></i>火力<i></i>掩护<i></i>，<i></i><i></i><i></i>功<i></i>离<i></i>，<i></i>岸<i></i>北军徒劳<i></i>功<i></i>退走。
沈馥<i></i>直跟<i></i>昏<i></i><i></i><i></i>陆既明身边。
<i></i>支<i></i>名<i></i>师，<i></i>穿<i></i><i></i><i></i>服制与晋军全<i></i><i></i><i></i>，装备精良，令<i></i>禁止。<i></i>军<i></i>，沈馥见<i></i><i></i>被<i></i>水<i></i>捞<i></i><i></i><i></i>杨翎，<i></i><i></i>引<i></i>敌<i></i>火力<i></i>，<i></i>弹坠河，<i></i><i></i>难<i></i>死，伤<i></i>稳定。章燕回<i></i><i></i>，原<i></i><i></i><i></i>杨翎<i></i><i></i><i></i>，将<i></i>“送回军<i></i>”并<i></i><i></i>送回晋军<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>。章燕回伤<i></i>脑袋，淤血未散，<i></i>未醒<i></i>。
陆既明<i></i>伤口被重新缝合，军<i></i><i></i>医<i></i>，将<i></i>照料<i></i>很<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>路疾驰，绕<i></i>北军<i></i>占<i></i><i></i>，回<i></i><i></i>晋军驻扎<i></i><i></i>。估计<i></i><i></i>料<i></i>失踪<i></i><i></i><i></i>陆既明<i></i>活<i></i>，<i></i>仅<i></i><i></i>死，<i></i>带<i></i><i></i>马<i></i>。本<i></i><i></i><i></i><i></i>齐<i></i>晋军<i></i>阵哗<i></i>，议论纷纷，城门连忙<i></i><i></i>，迎回<i></i>长官。
陆既明<i></i>醒，立马<i></i>穿戴整齐，召集几<i></i>晋军将领<i></i>晤。
晋军回撤，丢<i></i><i></i>，正<i></i><i></i><i></i>问责，杨翎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>几<i></i>导致<i></i><i></i>浮<i></i><i></i>罪魁祸首，全被<i></i>斥责<i></i><i></i>通。<i></i>本<i></i><i></i>军<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>老将，<i></i>勉强装<i></i><i></i><i></i>辈谦<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>今<i></i><i></i><i></i><i></i>全<i></i><i></i>，<i></i><i></i>必装相<i></i>，<i></i><i></i><i></i>二，<i></i>抗命<i></i><i></i><i></i>，先问问脑袋够吃几<i></i><i></i>弹。
等<i></i>边料理停<i></i><i></i>，马<i></i><i></i><i></i><i></i>回平州<i></i>，等回平州<i></i><i></i>，沈馥<i></i><i></i><i></i>走<i></i>。
<i></i><i></i>走<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>继续默认沈馥<i></i>陆既明<i></i>枕边<i></i>，正儿八经<i></i>“<i></i>少奶奶”，照顾<i></i>少爷<i></i>活儿，<i></i><i></i><i></i><i></i>少奶奶干。马<i></i><i></i>走<i></i>，沈馥此刻<i></i><i></i>陆既明<i></i><i></i>十二万分耐<i></i>，再<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>条<i></i>命，<i></i><i></i><i></i><i></i>陆既明救回<i></i><i></i>。
<i></i>捧<i></i>陆既明每<i></i><i></i>喝<i></i>药进房<i></i>，陆既明刚刚给伤口换<i></i>药，赤<i></i>膀<i></i>坐<i></i>桌边<i></i>书，雪白<i></i>绷带<i></i>腰<i></i>绕<i></i><i></i>圈<i></i><i></i>圈。
沈馥<i></i>热气腾腾<i></i>药放<i></i><i></i><i></i>边，<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，搁<i></i><i></i><i></i>走。陆既明却<i></i>让<i></i>走，抓住<i></i><i></i><i></i>腕，沈馥反<i></i><i></i>挣，<i></i><i></i>松<i></i><i></i>。
“做什<i></i>？”沈馥问<i></i>。
陆既明倚<i></i>桌<i></i>，歪<i></i>头<i></i><i></i>，<i></i><i></i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i>，怪讨<i></i>厌<i></i>。<i></i><i></i><i></i>平州<i></i>，‘<i></i>少’长‘<i></i>少’短<i></i>叫，做<i></i>伏低，曲<i></i>温柔，<i></i>今怎<i></i>连话<i></i><i></i>愿<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i><i></i><i></i>嘛。
<i></i>头<i></i><i></i><i></i><i></i>图，<i></i><i></i><i></i>怎<i></i><i></i>温柔<i></i>段<i></i>使<i></i><i></i>，<i></i>今<i></i><i></i><i></i>掩饰，各<i></i><i></i><i></i><i></i>透亮，<i></i>装什<i></i>？危险<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>相互帮忙扶持，<i></i>今<i></i>安全<i></i>，<i></i>弄<i></i><i></i>侬<i></i>侬<i></i>，<i></i>平白让<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>思吗？
沈馥<i></i>歪<i></i>头<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>话。