“悟空，朕若让<i></i><i></i>圣，<i></i><i></i>愿？”秦君笑眯眯<i></i>问<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>听，<i></i>即兴奋<i></i><i></i>，抓耳挠腮<i></i>问<i></i>：“<i></i>圣？<i></i><i></i><i></i>万劫<i></i>死<i></i>圣<i></i>？”
<i></i><i></i>秦君<i></i><i></i>，或许<i></i><i></i><i></i>数<i></i>。
<i></i>历经极限觉醒<i></i>孙悟空却感觉沧海桑田。
<i></i>识缓缓清醒，孙悟空降落，虚空半跪<i></i>秦君<i></i><i></i>，沉声<i></i>：“陛<i></i>，悟空<i></i>负<i></i>望，已<i></i>圣！”
<i></i>仅<i></i><i></i>圣，<i></i>即将超越圣<i></i>！
此刻<i></i><i></i><i></i><i></i>激<i></i>，等待<i></i>秦君<i></i>夸奖。
秦君抬<i></i>，放<i></i><i></i>肩<i></i>，笑<i></i>：“朕<i></i>齐<i></i><i></i>圣肯定<i></i><i></i>圣，朕<i></i>未怀疑<i></i>。”
孙悟空听<i></i><i></i>潮澎湃，<i></i><i></i><i></i><i></i>，远方失<i></i>右臂<i></i>南夜星则陷入暴怒<i></i><i></i>。
“泼猴……竟敢伤<i></i>……”
南夜星<i></i>容扭曲，低声咆哮<i></i>。
<i></i>见<i></i><i></i>右臂<i></i>肉眼<i></i>见<i></i>速度增长<i></i><i></i>，<i></i><i></i>目光死死盯<i></i>孙悟空，充满<i></i>杀<i></i>。
与此<i></i><i></i>，<i></i>空长洞<i></i>飞<i></i><i></i><i></i><i></i>身影，绝<i></i><i></i>数<i></i><i></i>显圣，其<i></i><i></i>乏圣<i></i>，<i></i><i></i>气息强<i></i>。
“啧啧，圣<i></i>竟<i></i>沦落至此。”
“谁让圣门太猖狂，<i></i><i></i>落<i></i>覆灭<i></i>场。”
“圣界<i></i>碎<i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i>圣威，<i></i>底<i></i>何方势力？”
“咦？<i></i>股妖气……”
<i></i><i></i>议论纷纷，很快<i></i>察觉<i></i><i></i><i></i>劲，皆往孙悟空<i></i>方向<i></i><i></i>。
此刻<i></i>孙悟空虽<i></i>清醒<i></i><i></i>，<i></i>妖气依旧惊<i></i>，充满<i></i>邪恶暴戾，周身<i></i>诡异血气并未消散。
秦君<i></i>注<i></i><i></i><i></i><i></i>点，关<i></i><i></i>问<i></i>：“<i></i><i></i><i></i>吧？”
孙悟空脸色平静，<i></i><i></i>额头溢<i></i>冷汗，<i></i>强颜欢笑<i></i>：“<i></i><i></i>……<i></i><i></i>感觉……俺快克制<i></i>住<i></i><i></i>……”